آفتاب پرستــــ ...

بعضیا کارشون فقط گفتن خُـــــزولـــاته . فقط بلدن تقلید کنن . ازخودشون هیچی ندارن . خدانکنه یکی یه کاری بکنه . مثل یه یه رنگرز قهار ازش تقلید میکنن . یه بار مصرفن . دروغ هم که شده نقل و نبات واسه شیرینیه دهنشون . امروز هرکی هرچی گفت تا روز بعد و جمله ی بعد همونن . امروز هرکی هرکاری کنه تا روز بعد همونن . مثل یه بیمار روانی میمونن . هفتاد رنگن . رو هیچ کارشون نمیتونی حساب کنی . هیچی ندارن ولی انقدر قشنگ ظاهر سازی میکنن که همه رو گول بزنن . آدمایی که تنهاییشونو با کارای زودگذر و علایق زودگذر پر میکنن . اگه به تنهایشون سربزنی انقدر خوشونو بدبخت و ذلیل میبینن که آدم دلش کباب میخواد . اه اه ...

بیچاره عروسکایی که بازیچه ی دست این آدما شدن ... 

لحن تند منو ببخشید ولی دیگه نتونستم تحمل کنـم ...

خیلی خوبه که آدم با هرس کردن علف های هرز اطرافش به آرامش برسه ...

روزگاری پوچ داری

از عاطفه تهــی هستی 

در امروزت گرفتاری 

چشمانت سوی دورتــر از امروز را ندارد 

در لحظه زنده ای 

درجویبار زندگی جسدی روان هستی 

زبانت زهــر است 

زهرِ ماری خوش خط و خال

محــکوم شدی به تنهایی 

به نداشتن همدم 

به دست و پا زدن در نکبت ابــدی

هیچکس به سراغت نمیاید

همه فراری از دنیای پوچت

افسار گسیخته ای 

رام ناشدنی 

روان پریشی

هر دم به کنچی گریزانی

تو را من دیروز میبینم 

تو راهی به فردا ها نــداری